Świat jest taki dziwny, czy tylko ja?
Może nadal istnieje dla mnie cień nadziei?
Lotny jak płomień na świecy.
Drżący niespokojnie.
Czekający na lekki powiew powietrza, który sprawi, że zniknie.
Zmieni się w dym
Znikający w powietrzu
Jak wspomnienia
Znikają, gdy
Zaniedbujemy je
Pragniemy ich odejścia
Mamy ich dosyć
Jesteśmy powietrzem
Muskającym wątły płomień naszej pamięci
Rozgrzewający wosk naszych myśli
Zdmuchujemy
Płomień gaśnie
Zostawiamy świat w mroku niewiedzy
____________________________________
Może parę słów :)
Blog ten został utworzony na prośbę (rozkaz) moich jakże miłych i kochających przyjaciółek, którym będę dedykować każdy wpis.
Tematyka jak w każdym wierszu będzie przeróżna, ale cudów się nie spodziewać.
Mała prośba: Jeśli macie pomysły na tytuły wierszy, proszę o propozycje :) Z góry dziękuję :)
Uwielbiam ten wiersz. Jest taki prawdziwy i dojrzały.
OdpowiedzUsuńCo do tytułu, może być nim jedna z linijek np.: "Płomień gaśnie", "Świat jest dziwny", "Zostawiamy świat w mroku niewiedzy", "Jesteśmy powietrzem" lub jedno słowo np. wspomnienia, nadzieja, myśli, niewiedza.
Z niecierpliwością czekam na kolejne posty!