Rozpacz

Me serce rozpaczą krwawi.
Duch mój gorzko płacze.
Nie wiem czy jeszcze

Kiedyś Cię zobaczę.
Chodzę po uczuć labiryncie krętym.
Wierzę, że duch mój został w bólu zaklęty.
Czemu nie chcesz mnie wyzwolić z rozpaczy?
Pozwól mi odejść z honorem.
Chcę już poczuć ciepłą krew po mej 

Skórze spływającej bladej, drżącej.
Odejdę stąd za jednym tchnieniem, 

Mając przed oczami Ciebie.

Wierzysz w to co widzisz

Nie wiesz jak to nazwać

Ból?

Cierpienie?

Nie...to nasze przeznaczenie

Żyć na wieki z dala od siebie

Mając nadzieję na lepsze jutro 

Lecz ono nie nadejdzie

Wiesz o tym doskonale

Próbujesz znowu nie siegnąć dna

Boisz się tego że beze mnie

To się nie uda

Odwracam się plecami do Ciebie

Krzyk dławi mnie od środka

Chcę byś wrócił

Idziesz dalej swoją drogą...